1) سوره حمد : شفاى همه امراض است مگر مرگ ؛ بايد گفته شود كه خواندن با ايمان و عمل كردن با علم و يقين به قرآن ، اين آثار را دارد.

2) سوره بقره : هر كس سوره بقره را تلاوت كند، روز قيامت عمامه اى از نور بر سر او مى گذارند.

3) سوره مباركه آل عمران : هر كس سوره آل عمران را بخواند، روز قيامت پوششى از نور او را زينت مى دهد.

4) سوره مباركه نساء: هر كس سوره نساء را تلاوت كند، از عذاب قبر مصون و از آفات دنيا نيز در امان است ، تا به بهشت برسد.


 

 
                                         


21.بخل: « وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِما آتاهُمُ اللَّهُ
مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَيْراً لَهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ سَيُطَوَّقُونَ
ما بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ » (ال عمران / 180) كساني كه بخل
مي‌ورزند، و آنچه را خدا از فضل خويش به آنان داده انفاق نمي‌كنند، گمان
نكنند اين كار به سود آنها است، بلكه براي آنها شر است بزودي در روز
قيامت، آنچه را نسبت به آن بخل ورزيدند، همانند طوقي به گردنشان
مي‌افكنند.
22. غيبت: « وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً أَ يُحِبُّ أَحَدُكُمْ
أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتاً فَكَرِهْتُمُوهُ » (حجرات / 12)
وهيچ يك از شما ديگري را غيبت نكند، آيا كسي از شما دوست دارد كه گوشت
برادر مرده خود را بخورد؟(به يقين)همه شما از اين امر كراهت داريد.
23. گمان بد: 
 

                                       
11. عدل: « إِذا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ »
(نساء / 58) هنگامي كه ميان مردم داوري مي‌كنيد، به عدالت داوري كنيد.
12. امر به معروف و نهي از منكر: « وَ لْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ
يَدْعُونَ إِلَي الْخَيْرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ
عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ » (ال عمران / 104)
بايد از ميان شما، جمعي دعوت به نيكي ، و امر به معروف و نهي از منكر كنند
و آنها همان رستگارانند.
13. نقض عهد، قطع رحم، فساد: « وَ الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ
مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ
يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ » (رعد
/ 25) آنها كه عهد الهي را پس از محكم كردن مي‌شكنند، و پيوندهايي را كه
خدا دستور به برقراري آن داده قطع مي‌كنند، و 
 

 
                                    


1.توكل: « وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَي اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ
بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدْراً » (طلاق /
3) وهر كس بر خدا توكل كند، كفايت امرش را مي‌كند، خداوند فرمان خود را به
انجام مي‌رساند، و خدا براي هرچيزي اندازه‌اي قرار داده است.
2. تقوا: « مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ
مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ » (طلاق / 2و3) هر كس تقواي الهي پيشه كند،
خداوند راه نجاتي براي او فراهم مي‌كند و او از جايي كه گمان ندارد، روزي
مي‌دهد.
3. شكر نعمت، كفر نعمت: